Doktor Jan Kwaśniewski jest lekarzem medycyny, twórcą tzw. “diety optymalnej”, tzn. zasad prawidłowego odżywiania się człowieka. W latach sześćdziesiątych pracował jako lekarz-dietetyk w sanatorium wojskowym. Zauważył wtedy, że jeżeli w planowanych jadłospisach zwiększał wydatnie ilość tłuszczu, a zmniejszał ilość węglowodanów, kuracjusze zjadali mniej, a czuli się bardziej syci. Ponadto otyli pacjenci tracili na wadze, poprawiało się ogólne samopoczucie, a wyniki kuracji uzdrowiskowej były lepsze.

Problem ten tak go zainteresował, że podjął studia w tej dziedzinie i poświęcił im cale swoje dalsze życie. Przeczytał setki, jeżeli nie tysiące źródeł – od współczesnej literatury medycznej, aż po Biblię i dzieła starożytnych filozofów. Jest rzadko spotykanym erudytą.

Wynikiem tych badań, a także doświadczeń – najpierw na zwierzętach, potem na sobie samym i swojej rodzinie, a następnie na pacjentach – było stwierdzenie, że zdrowie człowieka, jego samopoczucie, charakter, umysłowość itd. zależą głównie od tego, czym i jak się żywi. Dalsze wnioski nasuwały się same: jeśli organizmowi dostarczy się tyle i takich składników, by wszystkie procesy metaboliczne mogły przebiegać prawidłowo, a wszystkie komórki i tkanki były dobrze odżywiane – to człowiek będzie działał “bezawaryjnie”, tzn. będzie zdrowy, silny i sprawny i będzie długo żył. Źle odżywianie jest zatem przyczyna większości ludzkich chorób.

Dr Kwaśniewski przez wiele lat na próżno starał się o upowszechnienie swoich odkryć. Wciąż napotykał i napotyka nadal, zwartą wrogą postawę środowisk lekarskich. Choć przeprowadzono badania, które potwierdziły jego założenia, oficjalna medycyna nie chce uznać opracowanej przez niego teorii. Wiele autorytetów potępiło ją, nawet jej nie sprawdzając. Teoria ta, sprzeczna z głoszonymi powszechnie zasadami dietetyki, jest bowiem potężnym zagrożeniem dla tytułów naukowych, stanowisk, posad, autorytetów.

Dowodów na prawdziwość teorii dr Kwaśniewskiego, na skuteczność modelu żywienia optymalnego, dostarczają setki tysięcy ludzi, których wyleczył on z chorób uznanych za nieuleczalne przez współczesna medycynę, takich jak: jak cukrzyca, miażdżyca, nadciśnienie, choroba Buergera, choroby zwyrodnieniowe i inne. Za osiągnięcia w leczeniu cukrzycy (bez uciekania się do insuliny) dr Jan Kwaśniewski został w 1999 r. zgłoszony do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny. Są to fakty oczywiste, które – wobec ciągle rosnącej liczby ludzi żywiących się optymalnie – coraz trudniej ignorować. Dr Kwaśniewski spotkał jednak ludzi, którzy pomogli mu z przebiciem się z wiedza o jego diecie do opinii publicznej. Obecnie szerzy się ona lawinowo, nie tylko w Polsce, ale i za granicą – w Europie Zachodniej, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, nawet w Australii i RPA.

“Optymalnych”, jak sami siebie nazywają, ciągle przybywa. Zgodnie z dietą optymalną jędza już miliony ludzi, którzy dzięki niej pozbywają się chorób i osiągają lepsza jakość życia.